1/9. Innowacyjny i efektywny

Jest on inny, niż większość dotychczas zainicjowanych i funkcjonujących konkursów matematycznych, czy olimpiad. Popularyzuje matematykę na poziomie szkolnym, ale w formie niespotykanej dotąd nigdzie w Polsce (a być może poza granicami również). Jego największym wyróżnikiem są jedyne w swoim rodzaju teksty i zadania oraz organizacja.

O ile sztuczna inteligencja potrafi już spokojnie rozwiązywać zadania nie tylko z Olimpiady Matematycznej licealnej, ale i z międzynarodowej Olimpiady Matematycznej (!), to nie radzi sobie ona ze sporą większością naszych zadań (co można łatwo poznać po wynikach konkursu).
Powód? SI (AI) nie potrafi zgromadzić podobnego materiału porównawczego, bo go … nie ma!
Zadania są unikalne, jedyne w swoim rodzaju i zawsze tworzone osobno, na potrzeby danej edycji konkursu.
Właśnie dlatego są one tak ważnym narzędziem do kształcenia umiejętności matematycznych.

Mogą brać w nim udział wszyscy uczniowie szkół podstawowych i średnich oraz najstarsi przedszkolacy, bez względu na poziom swoich początkowych umiejętności matematycznych.

• 

• 

• 

• 

Całość jest tak skonstruowana, że poza najważniejszą rzeczą – sprawianiem czystej radości z zabawy matematyką – konkurs dotyka takich niuansów i kształci takie umiejętności, które umożliwiają bardziej efektywne funkcjonowanie w świecie, a w szkole pozwalają osiągać bardzo dobre wyniki.

Jednym z ostatnich, statystycznie potwierdzonych, „ubocznych” efektów edukacyjnych jest wynik uczestników kursów przygotowujących do matematycznej części Egzaminu ósmoklasisty 2019. Najważniejszą częścią tych kursów było rozwiązywanie nietypowych i różnorodnych zadań konkursu.
Choć kursy trwały krótko (około 20 spotkań), uczestnicy pochodzili z różnych miejsc i z różnych szkół oraz byli różnie uczeni, to średni wynik wszystkich uczestników tych kursów to 80,(2)%, przy średniej krajowej 45%.

Teksty i zadania konkursu układa autor projektu Matematyczne Preteksty.

Najczęstszym motywem tekstów wstępnych do zadań jest rodzina, często wielodzietna.
Wspieramy więc nie tylko świętość życia i byt narodu, ale szczególnie – podstawę bytu materialnego nauczycieli i szkół oraz wychowawców i przedszkoli.

2/9. Ważne dla szkoły/przedszkola i uczniów

1. Tekst rozpoczynający zabawę oraz nieformalny, „literacki” styl zadań, dotyczące sytuacji bliskich uczestnikom, obniżają lęk przed matematyką.
2. Dodatkowo, specjalny system punktacji „wsparcie na starcie” w rzeczywisty sposób wspiera uczestników ze słabszymi ocenami szkolnymi, którym honorowe „fory” dają uczniowie z lepszymi ocenami z matematyki.

Dzięki powyższym argumentom, udział w konkursie mogą wziąć wszyscy podopieczni każdej placówki.
Przy czym – ze względu na specyficzną organizację – w żaden sposób nie dokłada to dodatkowej pracy koordynatorowi konkursu, czy placówce (niepełnoletnich uczestników zgłaszają ich rodzice, a dorośli uczestnicy zgłaszają się sami).

Od momentu udostępnienia zadań bieżącej edycji, uczestnicy mają kilkadziesiąt dni na ich rozwiązywanie. Robią to gdzie chcą i kiedy chcą. Najmłodszym uczestnikom pomagają rodzice.
Po kilkudziesięciu dniach, uczestnicy mogą, przez około tydzień, udzielać odpowiedzi z dowolnego miejsca na świecie, poprzez formularz internetowy.

Dzięki takiemu podejściu, bez znaczącego nakładu pracy, szkoła/przedszkole uruchamia dodatkową aktywność matematyczną dla wszystkich uczniów/wychowanków, trwającą co najmniej kilkadziesiąt dni (bardzo trwały efekt edukacyjny), w zakresie, z którym mają oni najwięcej problemów (tzw. „zadania z treścią”).
I nie jest ważne, kto wygrywa – ważne, żeby wszyscy grali z zaangażowaniem.
Efektem jest podniesienie poziomu edukacji matematycznej wszystkich uczniów/wychowanków placówki.

Po 1. etapie Konkursu, koordynator otrzymuje wyniki wszystkich uczestników ze swojej placówki. To materiał diagnostyczny, na który nie trzeba przeznaczać żadnego dodatkowego czasu i żadnej dodatkowej pracy.

3/9. Dlaczego Matematyczne Preteksty

Ponieważ większość uczniów inaczej reaguje na zadanie np. takie:
„Znajdź punkty wspólne wykresu funkcji y=-2x-13 z osiami układu współrzędnych. Oblicz odległość punktu A(-8;5) od jej wykresu. Podaj …”,
niż na zadanie np. takie:
„Dzielny traper Ben Rozumek, dowiedziawszy się o planowanym ataku bandytów na wioskę swych przyjaciół, Indian z plemienia Czarnych Stóp, wyrusza z miasta Town, leżącego …”.

W większości przypadków, przy zadaniu o Benie pojawia się zaskoczenie, uśmiech i … olbrzymie zaangażowanie(!) w rozwiązanie problemu, nawet przez tych, którzy „standardowe” lekcje matematyki bardzo ciężko przeżywają.
Pojawia się niezwykła motywacja!

Konkurs nie stawia widocznych, formalnych barier początkowych. Każdy uczestnik jest w stanie rozwiązać przynajmniej kilka jego zadań.

Uczy dostrzegania matematyki również poza szkołą oraz kształci – poprzez sytuacje bliskie uczestnikom – nieszablonowe myślenie matematyczne, czyli to, z czym spora ich grupa ma największe problemy.

Dodatkowo ugruntowuje on umiejętności matematyczne, przed Sprawdzianami kompetencji, Egzaminem ósmoklasisty, wcześniej – Egzaminem gimnazjalnym, czy Maturą. Odbywa się to w atmosferze dużo większej, pozytywnej motywacji(!), po której z pewnością można oczekiwać lepszych efektów, niż w przypadku robienia tego z przymusu.

Analiza sprawozdań CKE z większości wyżej wymienionych egzaminów, z kilku ostatnich lat, pokazuje, że „najbardziej niepokojące są jednak wyniki uzyskane za rozwiązanie zadań sprawdzających umiejętność wykorzystywania wiedzy w praktyce”, a uczniowie „gorzej rozwiązują zadania otwarte, wymagające twórczego, niealgorytmicznego myślenia”.
Nasze zadania na pewno łączą wiedzę z praktyką, a do ich rozwiązywania potrzeba twórczego, niealgorytmicznego, logicznego myślenia, czyli umiejętności matematycznych.
Wyprowadzają one uczniów w pole … matematyki!

4/9. Rozwijanie twórczości matematycznej

Wszyscy uczestnicy (przedszkolacy, uczniowie szkół podstawowych i szkół średnich) rozwiązują ten sam zestaw zadań.
Każdy stara się rozwiązać ich jak najwięcej, żeby zdobyć jak najwięcej punktów w swojej kategorii konkursowej.
Zaangażowany uczestnik próbuje więc rozwiązywać każde zadanie.

Może się wówczas zdarzyć, że – nie wiedząc o tym – rozwiąże on zadanie z teoretycznie wyższego poziomu edukacyjnego, niż ten, na którym jest w szkole.
W standardowej sytuacji szkolnej, być może nigdy by to nie nastąpiło, bo nieczęsto np. siódmoklasista sięga po zadania z klasy ósmej lub ze szkoły średniej.
Podczas pretekstowych kółek matematycznych, zaciekawieni problemem uczniowie szkół podstawowych prosili o wyjaśnienie np. podstaw trygonometrii.

Jeżeli taki uczestnik trafi na zbyt trudne zadanie, choć jego treść na to początkowo nie wskazywała, i nie rozwiąże go w całości, to i tak wszystko, co działo się podczas tej próby, bardzo wzbogaciło go matematycznie.
Może się również zdarzyć, że zada on sobie wówczas pytanie „Co muszę wiedzieć/co muszę zrobić, żeby rozwiązać problem?” i zacznie szukać rozwiązania – badać sytuację.

Dodatkową, początkowo ukrytą, porcją zadań jest … karta odpowiedzi.
Często zawiera ona np. 2 lub 3 warianty odpowiedzi twierdzącej, bądź przeczącej, na pytanie „Czy …”, postawione w zadaniu. Każdy wariant ma jednak inne uzasadnienie i tylko jeden jest dokładną odpowiedzią na zadane pytanie.
Żeby dokonać właściwego wyboru, uczestnik konkursu musi więc wykonać jeszcze jeden wysiłek, żeby bardzo dokładnie przeanalizować odpowiedzi pod względem logicznym.

5/9. Odkrywanie ukrytych talentów

Z wielu rozmów z nauczycielami, odbytych podczas kilkuset naszych warsztatów, przeprowadzonych w różnych miejscach Polski, wynika, że dostarczając uczniom różnych bodźców pozalekcyjnych, możemy odkryć u nich takie umiejętności matematyczne, których nie spodziewalibyśmy się, sądząc po ich dotychczasowych ocenach szkolnych.

Dajmy im więc szansę w innej sytuacji, niż lekcje szkolne, czy konkursy podobne treściami do zadań często w szkole spotykanych! Niech odkryją przed nami swoje matematyczne talenty w sytuacjach nietypowych!

6/9. Zmiana edukacyjna

W naszej zabawie zachęcamy wszystkich uczniów, do spojrzenia na matematykę szkolną z innego punktu widzenia i przekonania się, że jest ona prosta, piękna, interesująca i radosna, a zabawa nią może sprawiać sporo frajdy i satysfakcji.
Szersze otwarcie się na matematykę jest najważniejszym efektem naszej zabawy, bo pozwala uwierzyć we własne siły, a więc daje najlepszą motywację do pokonywania trudności i totalną zmianę w podejściu do przedmiotu

Wzrost efektów kształcenia ogólnego jest jedną z najbardziej oczywistych korzyści.
Uczniowie chcący(!) pobawić się w naszym konkursie, z pewnością poprawią swoją zażyłość z Królową Nauk, a co za tym idzie, osiągną lepsze efekty także z pozostałych przedmiotów. Jak wiadomo, osoby zaprzyjaźnione z logicznym myśleniem zazwyczaj nie mają problemów z większością przedmiotów w szkole.

7/9. Wyzwania

1. Często w jednym zadaniu trzeba wykorzystać wiedzę i umiejętności z wielu działów matematyki, bez wskazówek, z których z tych działów.
Kształcone w ten sposób umiejętności łączenia wielu faktów są bezcenne w życiu i podczas sprawdzianów, a szczególnie podczas tych najważniejszych – Egzaminu ósmoklasisty i Matury.

2. Zadania konkursowe są: i bardzo łatwe, i średnio-trudne i bardzo trudne.
Choć na ich rozwiązywanie uczestnicy mają często kilkadziesiąt dni, to w dotychczasowej historii naszej zabawy, nikomu nie udało się uzyskać maksymalnej liczby punktów na żadnym z etapów konkursu.
Najstarszych uczestników (a szczególnie maturzystów) zapraszamy więc do złamania tej reguły.

8/9. Wzmocnienie więzi rodzinnych

Pierwszy etap Konkursu jest w dużej części etapem „rodzinnym”, ponieważ to rodzice m. in. zgłaszają do udziału w Konkursie swoje niedorosłe dzieci, a najmłodszym uczestnikom czytają teksty konkursowe i treści zadań.
Jak wiadomo, najcenniejsza dla dzieci jest miłość rodziców, której jednym z przejawów jest poświęcany dzieciom czas.

Dodatkowo, o czym wspomniano wcześniej, najczęstszym motywem tekstów wstępnych do zadań jest rodzina, często wielodzietna.
Wspieramy więc nie tylko świętość życia i byt narodu, ale szczególnie – podstawę bytu materialnego nauczycieli i szkół oraz wychowawców i przedszkoli.

 
 

Zapraszamy szkoły i przedszkola do udziału w Konkursie! Rodzice niepełnoletnich uczestników i dorośli uczestnicy samodzielnie zgłaszają udział w Konkursie przez Internet. Wcześniej muszą oni jedynie otrzymać aktualny [identyfikator placówki] od koordynatora Konkursu w swojej szkole/przedszkolu. Maksymalnie uprościliśmy pracę koordynatora Konkursu. Start do 1. etapu to kilka minut przy komputerze oraz przekazanie rodzicom i uczniom zaproszenia. Doceniamy dodatkową pracę koordynatora i placówki i honorujemy je nagrodami (szczegóły w Regulaminie konkursu). System obsługujący Konkurs został tak pomyślany, aby koordynator miał jak najmniej pracy. Nie musi on przyjmować „ręcznie” zgłoszeń uczestników, a potem porządkować ich oraz nie musi zgłaszać później list uczestników organizatorowi. System zbiera i porządkuje dane za koordynatora oraz tworzy listy uczestników. Koordynator nie zbiera pieniędzy od uczestników. Opłat wpisowego dokonują osoby zgłaszające, przelewem na konto bankowe. Pierwsze kroki nowego koordynatora Konkursu: 1) w dowolnym momencie zarejestrować nową placówkę konkursu, wypełniając formularz „Zgłoszenie szkoły/przedszkola”; 2) przed rozpoczęciem nowej edycji konkursu, koordynator przekazuje informację o niej rodzicom niedorosłych uczniów lub uczniom dorosłym, aby mogli samodzielnie dokonywać indywidualnych zgłoszeń uczestników (szczegóły nowej edycji przekażemy odpowiednio wcześnie). WAŻNE! Dokładny harmonogram i inne informacje znajdują się również w Regulaminie bieżącej edycji konkursu. Pobierz zaproszenie dla nauczycieli/wychowawców Pobierz zaproszenie dla uczniów/najstarszych przedszkolaków